Zoriontsu bizi

       Aste osoa ematen dugu ostiralaren zain. Ikasturte osoa ematen dugu udako oporren zain. Bizitza osoa ematen dugu zoriontasunaren zain. Baina zergatik ez dugu, bada, zoriontasuna bilatzen eta zoriontasunaz gozatzen? 

       Itxaroten bizi baino nik nahiago dut zoriontsu bizi. Zoriontsu egiten nauten momentuak gozatu eta itxarotea tokatzen zaidan egunetan, zoriontasun hori oroitzapenen kutxatik atera, eta une horiek gogoratzen zoriontsu itxaron. Zoriontasuna gure eskuetatik ihes egiten du sarritan, baita gure ingurutik ere. Horregatik, horren bereziak diren une horiek beti daramat nirekin, une eta petsona(k). Egunetik egunera aurrera egiten laguntzen didatenak. Eta haien presentzia hutsak zoriontsu egiten nau. Askotan, haien presentzia ez ezik, nire bildumaren parte direla jakiteak ere zoriontsu egiten nau. Urrun dauden egunetan, gelako hormara begiratu eta haien argazkiak begiratzen ditut, argazkiak baino askoz gehiago dira irudi horiek: zoriontasuna dira. NIRE ZORIONTASUNA. Haiek guztiak baitira nire zorionasunaren parte eta arrazoi nagusia.