Zarata

     Eta konturatu orduko amaituko da guztia, nahiago baino azkarrago, adin nagusikoa izan arren. Mundutik desagertzen dira gizakiak. Baina guztiak ez dira oroitzen. Guztiek ez dute oinatzak uzten bidean. Horregatik, guztiok zarata egin behar dugu. Inguruan dauden guztiek gure presentziaren berri izateko eta ondoren etorriko direnek gure oihartzuna entzun dezaten. Beharrezkoa da aztarnak uztea bizitzaren bidean. Baina badaude hainbat pertsona ikusezin ere. Behatz punetan dabiltzanak ahalik eta isilen ibili ahal izateko, ingurukoek beraien presentzia ez sentitzeko, eta ondorengoek, atzean utzitako bidea begiratzean, aztarnarik ez ikusteko. 

    

     Nik zarata egiten duten horietakoa naiz. Ingurukoek nire berri izan dezaten. Eta bidearen amaierara iristen naizen egunean, ondorengoek atzera begiratu eta nire oihartzuna entzuteaz gain, bidean ere nire aztarnak ikus dezaten. Fisikoki nire presentzia ez izan arren, bertatik igaro naizenaren ziurtasuna izan dezaten ondorengoek. Nik atzera begiratzen dudan bakoitzean, aurrera egiten erakutsi didaten eta nirekin ez dauden horien ahots fina entzuten dudan bezala, baita nire bidean utzi dituzten aztarnak ikusten ditudan bezala ere.