
Unibertsitateko atea ireki eta kanpora irten naiz. Haizea hartu eta gertaturikoan inguruan hausnarketa txiki bat egitea erabaki dut. Nire mugikorrak eztanda egingo du laister, milaka mezu eta milaka gezur irakurri ditut. Mugikorra itzali eta begiak itxi ditut. Inguratzen nauten lagun taldeen barreak entzuten ditut. Pertsonen intimitate faltaren inguruko barreak. Maltzurkeriaz beteriko barreak, iraingarriak oso. Bidali dituzten argazkiak pertsonen intimitatea erabat hausten dute. Pertsonen bizitzak hausten dituzte. Pertsonen bizitza izorratzen dute. Guztiok dugu gurekin egoteko beharra. Momentu txarretan gure gelan sartu eta gure mundua eraikitzen dugunean. Inguratzen gaituzten gauza guztiak ahaztu eta gure mundua gris bilakatzen duten lainoak ezabatu eta oztadarra margotzen dugunean. Gurekin egon nahi dugunean eta gurekin gozatu nahi dugunean.
Zoritxarrez edo zorionez, milaka pertsonek ez dute fenomeno honen berri. Baina tira, guzti honek izen bat du, intimitate pertsonala, edo halako zeozer.
No hay comentarios:
Publicar un comentario